ψυχοανακάλυπτος

-ον, Μ

αυτός που αποκαλύπτει την ψυχή («ψυχοανακάλυπτος ἁμαρτία», Ψ. Χρυσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + ἀνακαλύπτω].